W marcowej mgle do Staszka

Tia,dzięki za wku,,,,,,,e mnie.Od kwartału nie kopczykowałem.Te cudne zamglone foty są zarąbiste,tym bardziej że uwielbiam chatkowe atmosfery i biby przy wspólnym stole.A prawda jest taka że do Stacha wybieram się jak ta sójka za morze.

To najkrótsze zejście do Koconia Zajazd Pod Dębem   Stamtąd też można niebieskim szlakiem na Gibasy

Czy będziecie na spotkaniu forumowiczów Łysinie w Izbie Regionalnej w sobotę o 10? Zajrzyjcie do planowanych wycieczek!

To był faktycznie wariacki wypad.

Od kilku tygodni ugadywałem się z Dakotą na Skalankę. Postanowiłem spełnić obietnicę i dać znać Rudej. Ta wyraża ochotę... na wypad rzecz jasna Niemniej w czwartek tuż przed wypadem pomysł Skalanki upada - zdycha śmiercią naturalną. Nie wiem co robić. Dzwonię do Dakoty i ta proponuje Gibasy. Myślę sobie - no jakoś trzeba ratować ten weekend. Szybki telefon do Rudej - zmieniamy plan??? Tak!!! No to ok 17 jesteśmy umówieni w chatce Pod Potrójną. W międzyczasie ugaduję się za pomocą fejs-zboka z Jardem, który też jakoś chce uratować swój niedoszły wypad na Wielkiego Chocza.

Sobota rano - kończę nockę w fabryce, rajd do domu, szybkie zakupy, wrzucanie (dosłownie) bambetli do plecaka i spać. Ok 14:30 spotykam w Andrychowie Dakotę, Achima i Jarda. Jedziemy na Praciaki.

Mozolnie wyciągiem w górę. Widoczność na kilka metrów, jednak do chatki studenckiej dochodzimy w miarę bezawaryjnie. Tam już czeka na nas Ruda Spontan powitania, w końcu nie widzieliśmy się od listopada.

Miśka odradza zejście koło kibelka, wybieramy kierunek "na trafok" żeby nie nadkładać drogi. I tak już robi się powoli ciemno. Przy szlabnie jesteśmy kilka minut po 18. Wyciągam czołówkę i się zaczyna. Droga nieprzetarta, idzie się ciężko, ale najgorsze jeszcze nadejdzie, choć o tym nie wiem. Już widzę światła staszkowej chaty, ale tu zaczyna się armageddon. Polana zawiana niemalże na gładko - 50-70 cm ciężkiej mokrej brei. Ostatnie może 300 m do chaty robimy w czasie 25 min!!! Mam wrażenie, że na dwa moje kroki do przodu, staszkowa chatka robi jeden. Chyba nie dojdę...

Jest - nareszcie Plecak robi głośne jebudu, aczkolwiek uważam aby nie uszkodzić pewnego cytrynowego eliksiru "made in Lublin"

W chacie jak zwykle cieplutko. Powolutku się urządzamy, zaczynamy pichcić pulpę co rusz uzupełniając kalorie łatwo przyswajalnymi płynami

Wieczór i część nocy jak zawsze dyplomatycznie przemilczę. Rano na termometrze +4 stopnie. Grota idzie w odstawkę. Nie będziemy ryć w tej błotnistej brei, bo po prostu bardzo łatwo o jakieś skręcenie. A kawałek drogi by był przed nami.

Śniadanie ciągnie się w nieskończoność. Ale wszystko co dobre kiedyś się kończy. Schodzimy na leśniczówkę. Ścieżka przypomina koryto potoku Kawałek asfaltingu i lądujemy "Pod Dębami" gdzie następuje tradycyjne after-party

Potem jeszcze stop do Suchej i... koniec pieśni. Dziękuję wszystkim za ten weekend!!!

Kilka moich fotomontaży po kliku w obrazek:

Ale ładnie zrobiony przebieg trasy.

Co tam mróz, śnieg i zamiecie kiedy czeka Takie Towarzycho!

Wokół góry, góry i góry...i całe moje życie w górach, ileż piękniej drozdy leśne śpiewają,niż śpiewak płatny na chórach. Wokół lasy, lasy i wiatr...i całe życie w wiatru świstach. Wszyscy, których kocham, wita was modrzewia ikona złocista. (J.Harasymowicz)

Dzięki 

No powitać tym razem wirtualnie mareczku

Czy muszę dodawać, że mareczek wraz z Dusią cierpieli katusze przebywania w naszym towarzystwie na Gibasach (co zostało z resztą udokumentowane na moich zdjęciach)???  

Oj tam, oj tam, gruba przesada
To Wy cierpieliście, tylko jeszcze o tym nie wiecie